خواهرم زنگ زد گفت فردا بریم سراب صحنه
منم خواب بودم با صدای گوشی بیدار شدم
گیج و منگ گفتم سراب صحنه همون سراب نیلوفره؟
خواهرم گفت نه همون جایی که تو و بنیامین رفتید
گفت فردا وسیله میبریم میرسم اونجا پیک نیک
گفتم من بخاطر اینکه این هفته سه بار رفتم کرمانشاه و برگشتم خیلی خسته
ممکنه نتونم بیام
گوشی رو قط کردم .
دلم هری ریخت شروع کردم به اشک رو سایلنت
من اونجا چطوری پا میزاشتم وقتی بنیامین اونجا خاطره داشتم.
باورم نمیشه
این منم این همه بی کار و باطل شدم
منی که گاهی وقت برای سر خاروندن نداشتم
باورتون میشه خواهرم به حدی اذیتم می کنه
که به رفتن از این شهر و پیدا کردن خوابگاه و کار جدید در شهر دیگه ای مث کرمانشاه یا تهران فکر می کنم.
هربار هم تو دلم میگم ایراد نداره فکر کن یه غریبه س تا از دستش ناراحت نشی
خیلی حالم گرفته س
هم از نظر مالی همه چی بهم ریخته ، هم خواهرم رو مخمه
در واقع اگه کار مناسبی داشتم صد در صد زندگی مستقلی رو برای خودم شروع میکردم
خیلی اذیتم و همش حس سربار بودن دارم
یه دوره تو نظام مهندسی دارم چن روز پشت سر هم هست
شاید رفتم خوابگاه و کمی ازش دور شدم تا حالش بهتر شه
شاید هر دو به تنهایی نیاز داریم
