نوستالژی این روزای من ...

نوستالژی این روزای من ...

صدا کن مرا

صدای تو خوب است

صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است

که در انتهای صمیمیت حزن می روید

در ابعاد این عصر خاموش

من از طعم تصنیف درمتن ادراک یک کوچه تنهاترم

بیا تابرایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است...

بایگانی
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر

اگه با کووید بمیرم

جمعه, ۱ اسفند ۱۳۹۹، ۱۲:۴۹ ق.ظ

جلوی آینه خودم رو میبینم و میگم اگه کرونا بگیرم و بمیرم 

چ غم انگیز میشه 

بعد میگم نه اصلا 

من تمام این سالها برای زیستن و پیشرفت کردن و یاد گرفتن تلاش کردم ...و هنوز هم دارم تلاش کردم پس اگر بمیرم افسوس نمیخورم چرا که زندگی بیهوده ای نداشتم...

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۹/۱۲/۰۱
گل بارون زده بهاری

نظرات  (۱)

منم مثل تو گاهی اوقات به مرگ فکر میکنم . حالا نه با کرونا ولی تصور میکنم که نیستم . بعد آدمای خوبی که این چند سال ازدست دادم به یاد میارم . فقط کسایی که بهم محبت کردن  تو اون لحظه برام تداعی میشن و الان  به هر دلیلی کنارم نیستن و بعداز چند دیقه به این نتیجه می رسم تنها چیزی که ارزش داره از من برای بقیه به جا بمونه همون خوبیه. همون حس محبت که نسبت بهم داشتیم  . تنها چیزی که باهاش تا ابد جاودان میمونی .خیلی آرمانی شد:)

تا دوست داری ام

تا  دوست دارمت

تا اشک ما می چکد به گونه هم ز مهر

کی مرگ می تواند نام مرا بروبد از یاد روزگار؟

پاسخ:
دیدگاهت خیلی قشنگه....
درسته واقعا با محبت و خوبی دیگران رو خواستن آدم جاوددانه میشه.
خصوصا شعرت عااااالی بود ...

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی