روزه نگرفتن

سلام 

من امسال روزه نگرفتم 

دلیل اصلی وضعیت وخیم معده م بود الان با مصرف داروهام شکر خدا خیلی بهتر شدم ولی آمادگی روحی لازم رو برای روزه گرفتن ندارم وقتی روزه می گیرم تا شب مث جنازه میشم و کارام رو نمی تونم پیش ببرم و به نوعی از زندگی جا می مونم 

همش منتظر افطارم در حالی که بعد افطار هم با خوردن یه لیوان آب  یک خرما اشتهایی برای شام ندارم 

حال فقرا رو درک نمی کنم چون همیشه به خاطر جایزه دادن ب خودم کلی زولبیا بامیه و میوه های خوش طعم و هوس برانگیز گرفتم 

تا شب هم کلی غر زدم و هر روز روز شماری کردم و این سال های آخر حالت عرفانی خاصی بهم دست نداده 

و اینکه مهم ترین قسمتش مربوط به خوابم هست که خواب زده میشم و سیستم خوایم کلن بهم می ریزه 

اما این روزه نگرفتن شاید همراه با حس عذاب وجدانش یه درس  خوب بمن یاد داد 

یادمه اون وقتا که با س دوست بودم همیشه از اینکه روزه می گیرم معترض بود و من هم از روزه نگرفتن های اون و چقدر نصیحت و بهشت و جهنم (هاهاها....یه نسخه کپی شده از مادرم  )

الان خانواده م خصوصن خواهرام ...گیر دادن به روزه نگرفتن من .

خب من خودم هستم و می خوام خودم باشم نه یک نسخه کپی شده از اعتقادات اطرافیانم 

براشون احترام قائلم ...شابدم روزی به همین اعتقاد برگشتم ولی فعلا می خوام خود خودم باشم 

یاد گرفتم اگر روزی معتقد شدم کاری به آدمای روزه خوار نداشته باشم و سعی در ارشاد و بشارت شون نداشته باشم 

والسلام .