یکی از بدترین خصلت های خاله پری شدن اینه آنچنان روح و روانت رو بهم میریزه که یادت میره بخاطر چی اینهمه افسرده ای و دقیقا وقتی بهتر شدی یادت میاد , الان دلم میخواد گریه کنم چون درد جسمی ندارم همش حواسم پرت میشه چرا ناراحتم بعد یادم میاد چمه, و بازم اشکم دم مشکمه و گریه م میاد, خب حالم خوب نیست , و اینکه در حد ترکیدن ورم کرده کل بدنم خخخخ
آدم حواسش نباشه تا مرز خودکشی میره
زندگی چن نفر روو تو اینستا خوندم
از اینایی که داستانهای واقعی می‌نویسن
خب به این نتیجه رسیدم سهم هیچ کس از زندگی خوشی نبوده
دوست دارم با مامانم کانکت شم و بهش بگم دیدی دیگه نون حلال پیدا نمیشه
دیدی چه دوره ای شده همه دستشون تو جیب همه ...
خیلییییییییییییییییی خسته ام از این وضعیت
یه سری چیزها تو زندگی آدم خیلی آزار دهنده س ...
آدم رو خشن میکنه ..و سرد خیلی سرد.
دوباره یخ زده شدم
دقیقا مثل ده سال قبل
و معده درد دوباره دیروز خودشو نشون داد ...
بشدت در حال شلوغ کردن سر خودمم
خدایا خودت افسردگی رو از من دور کن.
خب یه جاهایی آدم کم میاره مقابل اینهمه سختی, اینهمه مخالفت , اینهمه سنگ پای ما افتادن,
یکی دو روز رو سایلنت بودم ...وقتی خیلی ناراحت میشم خفه خون می گیرم, بنیامین دوبار زنگ زد , نت گوشیمو خاموش کردم , به سیمم زنگ زد تو خیابون بودم گفتم برگشتم بهت زنگ میزنم, برگشتم دلم نیومد زنگ بزنم به یک پیام بسنده کردم و نتم رو خاموش کردم مشغول کارم شدم زمان از دستم رفت بنیامین باز زنگ زده بود و من باز آفلاین بودم...
به طور واضح در خودم فرار رو حس کردم
تصمیم گرفتم بهش بگم چقدر از اوضاع جدید و پدر و مادرش ناراحتم.
امروز بهش پیام دادم
دیدم اون حالش زاره و داشت گریه میکرد بخاطر مشکلات جدید و فاز غم و خودکشی گرفته بود , منم گفتم من مرده تو نمی خوام, جونت واس خودت
خودتو می خوام , فاز غم هم مدش تموم شده, الان فاز تلاش مد شده.
فاز جاودانگی شادابی , اونم گفت خدا کنه و البته بهش گفتم چقدر منم ناراحت هستم و غر خودم رو زدم.
تفاوت فکری من و بنیامین درباره مقوله ازدواج اینه که من میگم عشقم تمام تلاشم رو برای خوشبختی مون میکنم اگر نشد خودمون عذاب نمیدیم.
خب بنیامین میگه خشن میشه و میگه نههه, هیچ وقت جدا نمی شیم, آبرومون میره و ما تو آیینمون طلاق نفرین شدس,و طلاق نداریم...
سلام. .
با خودم صحبت کردم
گفتم چه مرگته چرا اینهمه عصبانی هستی
گفت منو له کردی چنور...میدونی از کی تا حالا قرار بوده روکش هامو عوض کنی نکردی ...میدونی از کی تا حالا قرار بود کلاس زبان بری همش عقب انداختی ..
میدونی خیلی کم بمن میرسی , کم آرایشگاه منو می بری همیشه با یه عالمه سبیل و ابرو منو تو خیابون می گردونی
خلاصه از این غرغر های درونیم به این نتیجه رسیدم بازم باید مهربون باشم فقط لبخند زدن جلوی آینه کاری رو از پیش نمی بره...
و اینکه توقعات من درون بیش از اون چیزی است که فکر می کردم و من, من رو فراموش کرده...من خوبم عهد می بندم حواسم بیشتر بهت بشه
