سرکلاس زبان میرم و گاهی بحثی پیش میاد و هرکسی در باره کشورش صحبت می کنه، با عرض پوزش از وطن دوستان،اینو میگم اونقدر از زندگی تو ایران دلزده م که حال ندارم بگم ایرانی ام ، حتی وقتی درباره جشن های سنتی هر کشور صحبت شد حوصله نداشتم بگم ما هم جشن نوروز داریم.
از این دلگیرم که دلم برای هیچی ایران تنگ نمیشه و مث کنه به اینجا چسبیدم انگار اینجا هزاران سال وطن من بوده و ازش دورم، شایدم چون محبوبم اینجاست و من به بودن او خوشم.
آقا من روز عقدمون عکس دو نفرمون رو گذاشتم رو پرو فایل اینستا، بعد دقیقا بعد من این حرکتو اون دو نفری که قبلا تو زندگیم بودن همزمان با من انجام دادن خب اصلا برام جالب بود و این که کنجکاویم درباره اینکه زناشون چ شکلی ان ریخت ....خب از حق نگذریم زن آقای ایکس زیبا بود تو مایه های نیوشا ضیغمی و خب تا حدودی بهش حق دادم بهم با اون روحیه داغون من و اخلاق گندم در اون زمان بهم خیانت کرده باشه.
گاهی از تنهایی خواهرم دلم میگیره و عذاب وجدان میگیرم تنهاش گذاشتم و ازدواج کردم ولی خب ازدواج هم نمی‌کردم تا آخر عمر بهم متصل نبودیم که.
اما وقتی به روزای سختم تو ایران فکر می کنم به این نتیجه میرسم که بهترین تصمیم رو برای خودم گرفتم چون با خواهرمم اینقدر کل کل داشتم که میخواستم مستقل شم اگر ازدواج نمی کردم حتما خونه میگرفتم و تنها زنرگی می کردم
سر درد بدی دارم
از ازدواجم راضی هستم
اینجا آدما خیلی فیلم می بینن تو اوقات بیکاری شون و من حتی از فیلمای یه دقیقه ای اینستا فراری ام
آدمایی که مهاجرت می کنن از لحاظ فکری یه جورایی فریز میشن و آپدیت نمیشن با زمان ، و میخوان بچه هاشون رو به همون سیستم ایران وابسته بزرگ کنن و بچه هایی که تو سیستم اینجا درس می خونن بنظرشون میاد که بهشون ظلم میشه و دین و وابستگی به خانواده تو کتشون نمیره
به تازگی در کالج ثبت نام کردم نمی دونم بخاطر کرونا برم یا ترم
راستی با پدر شوهر و مادر شوهر جان زندگی میکنیم آدمای خوب و مهربونی ان😇🥰
میشه گفت به آرزوی محالم رسیدم
و پدر مادر بنی رو مث پدر مادر خودم دوست دارم و اونا هم منو مث دختر کوچولوی خودشون می دونن و حتی مادر شوهرم برام هله هوله میخره که هر وقت حوصلم سر رفت یه چیزی باشه بخورم...
به این نتیجه رسیدم واقعا دعای خیر پدر و مادرم در حقم مستجاب شده
و فردا اولین جلسه کالجم هست...
همه چی تو این مسیر به طرز شگفت انگیزی انگار طبق یه برنامه ریزی خاص فراطبیعی انجام شده و همین منو شگفت زده می کنه
امیدوارم بقیه مسیر زندگیم همینطور پیش بره....
وطن من جایی که قیمت ارز لحظه ای بالا میره
و من گاهی یه ذره هوس برگشتن به سرم میزنه با دیدن قیمت دلار و نابرابری های جامعه ایران نابرابری های تقسیم کار ، به .....خوری می افتم ....
به اینکه چقدر هر کی به ما رسید در نقش دوست دشمن شد...
اینجا هم همون حکایتو با هموطنام دارم ولی خداروشکر سیستم خیلی سالم تره.
شاید هم دارم از خودم فرار میکنم.
من مهاجرت کردم
کلی جاها رو گشتم و چقدر خوش گذروندم
هیچ وقت نخواستم پز بدم چون حس کردم خیلی سطح پایین میشم اگه این کار رو بکنم و تصاویر از خودم به اشتراک بگذارم خصوصا تو این اوضاع ایران که مهاجرت شده آخرین راه نجات...
ولی اینقدر فامیل و دوستان نزدیک که خبر داشتن یه جوری با ادم حرف میزنند حتی خواهر خودم ، انگار که حق اونا رو خوردم طوری که دوست دارم حذف اکانت کنم ....
باور کردنی نیست به بنیامین رسیدم ولی هنوز به آرامش نرسیدم
کلی بدهی داریم هم به بانک و هم مادرش
و هر روز بعد از سرکار رفتن بنی خانواده ش تماس می گیرن یه عالمه استرس به آدم وارد می کنن به اینکه چقدر بدهکار و بدبختیم.
به این نتیجه رسیدم اگه یه ذره ثبات مالی و نظم تو ایران بود ، ایران بهترین جای دنیا برای زندگی بود....
و اینکه بنیامین تصمیم جدی برای بازگشت به ایران برای چند سال ِآینده داره.
سلام دوستان قشنگم
خلاصه مفید بگم بعد از ۱۶ روز قرنطینه در ترکیه هفته پیش وارد آمریکا شدم.
هیچ وقت باطن زندگی خودتون رو با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نکنید این بدترین نوع مجازات هست برای روح خورنده شما ....
و اینکه برنده ها به بردن فکر می کنن و بازنده ها به برنده ها
خیلی خسته م ...چشامو بستم رو همه چی ...و آخ چقدددددر درد دارم.
شاید عشق در برابر فاصله کم میاره..
تنها امیدم اینه فاصله ها دارن تموم میشن
