غرغر

امروز 5 امین سالگرد فوت مادرم بود ...

یادمه فقط دوست داشتم زمان بگذره به نرخ سال , چقدر دوست داشتم سه چهار سال زود بگذره و بتونم کنار بیام ...

خیلی بهتر شدم اما بیماری و مرگ برادرم , دوباره همه چیو تداعی کرد , یه جورایی انگار دوباره رفتم سر جای اولم. ..

گاهی وقتا تو آینه از روی خودم خجالت می کشم بخاطر اینهمه غم و غصه(مث الان )

باورم نمیشه 30 سالم شد ...

امروز رفتم بیرون , تو خیابون که راه می رفتم چشمم خورد به یه جایی که به صورت عمده دوغ و نوشابه و لوازم یه بار مصرف می فروختن , یاد نهار روز عزا افتادم , از کوفت بدتره, مجبوری بخوری تا بهت گیر ندن...

خوشحالم که بنیامین نامی تو زندگیم هست شاید به اعجاز عشق اون هست که اینهمه آروم و معصوم شدم ...

براستی یک رابطه مثل شمشیر دو لبه س 

ممکنه یه رابطه ناقص هرزگی روح و ذهن بیاره 

و اگر سالم باشه پایداری روح و معصومیت گمشده اون روح بدست بیاد

خدایا منو ببخش ,حافظه م خوبه ,خاطرات تلخ زندگیم پاک نشدن

خاطرات خوبمو زیاد کن 

امین