همکلاسی شیرازی

سلام ...

در دوران کارشناسی یه همکلاسی شیرازی داشتم ,کل 4 ترم رو دنبال شماره م بود و من اصلا ش بهش ندادم و اگه هم کاری داشتم با تلفن کارتی زنگ میزدم ,خب نگین خیلی بد بودم طرف خیلی بد نگاه می کرد اسمشو گذاشته بودم مت,و در یک گروه واتساپ که تشکیل شد اخرش ب آرزوی دلش رسید و شمارمو گیر آورد و هر روز می اومد پی وی می گفت خوشگل شدی و ...کی ببینمت و منم اعصاب این حرفا رو نداشتم بلاکش کردم ,الان زنگ آنچنان بد باهاش برخورد کردم دلم بحالش سوخت,گفتم از نه مردم شیراز و نه از ایلام خوشم نمیاد چون زود پسرخاله میشن و دوست دارم طرف مقابلم یکم سرد و جدی باشه تا اینکه سریع صمیمی بشه و خودشو شل و ول کنه,اونم گفت اینطوری که خیلی بده ,گفتم پروردگار منو اینطوری خلق کرده ,اونم فرت خداحافظی کرد. 

دیگه بنده خدا برای احوال پرسی زنگ زد ولی اگه من جای اون باشم دیگه زنگ نمی زنم .

البته با عرض پوزش از همه ایلامی ها و شیرازی ها ...فقط قصدم ضد حال زدن به همکلاسیم بود ,مرتیکه چش حیز عوضی 

کل عمرم استرس اینو داشتم با یه استان فارسی ازدواج کنم و برم شیراز ...از دوران کاردانی هم یه همکلاسیم بعد از هزار سال نوری زنگ زده ابراز علاقه کرد سه چهار سال پیش,و در خواست ازدواج ,دیگه اونو بدتر جواب دادم ,اسم اونم گذاشته بودم پینو کیو ,چهره ش کپی عروسک پینو کیو بود

خداروشکر تو ایلام هیچ استان فارسی تو دانشگاه ندیدم و نمی شناسم ...